Blog 5 – Genieten, genieten en genieten!

Eén stageweek hier voelt soms als 10 stageweken. Je ziet zo veel, leert zo veel, maakt zo veel dingen mee! Een geweldige ervaring om nooit te vergeten, dat staat vast.

Zo is improviseren iets wat je hier continu doet, soms zonder dat je het door hebt. We kunnen hier erg veel verpleegtechnische handelingen doen! Bloed afnemen, katheters inbrengen, wonden verzorgen, sondes inbrengen, van alles.
Maar er gebeuren ook wel hele heftige dingen waar wij, maar ook de verpleegkundigen hier, nooit aan gaan wennen. Afgelopen week waren er 6 mensen in één dag overleden, waarvan 1 jongen van 18. Dan moet je toch echt wel even slikken.

Deze week kwamen er op de afdeling ook andere studenten bij, verpleegkunde studenten uit Gambia. Die komen hier in groepen van 6 samen stage lopen op één afdeling. Als er nu iets gebeurt op de afdeling staan er 18 ogen te kijken. Het is wel heel gezellig en we kunnen elkaar ook veel leren!

We hebben ook eindelijk een volleybal gekocht, dus Elles kan weer trainen en proberen Lisanne nog iets bij te leren (benieuwd hoe lang ze dat volhoudt, een echt talent is Lisanne niet aldus haarzelf).

Vrijdag zijn we naar Lamin geweest, dat is een dorpje hier in de buurt. Naast ‘onze supermarkt’ zit een garage waar een jongen werkt die ondertussen onze vriend is, Mustapha. Mustapha heeft ons ook al een keer wegwijs gemaakt bij de markt in Serrekunda, een drukte van jewelste. We maken altijd even een praatje als we hem zien wanneer we naar de winkel lopen. Hij wou ons heel graag een keer zijn huis laten zien en aangezien in Lamin ook een toeristische bezienswaardigheid te zien is, wilden wij wel met hem mee! Dus stapten we in de taxi en reden we naar Lamin. Mustapha had ons al verteld dat hij bij zijn broer en zijn gezin woonde. Ze hebben het erg goed voor elkaar! Een mooie ‘compound’ zoals dat hier heet. Mustapha heeft een schoonzus die als verpleegkundige in Banjul werkt. We kregen al meteen wat te drinken daar. Een soort sap gemaakt van bladeren van een bloem, hééél zoet maar wel lekker. Het sap werd opgevolgd door heel veel Domoda. Een heerlijk Afrikaans gerecht met een soort pindasaus. Deze was met vis en tot Elles haar verbazing vond ze het lekker! Toen ze daarachter kwam dacht ze dat een stukje oranje peper ook wel de moeite waard was om te proberen. Dat gaat ze nooit meer doen! De tranen liepen over haar wangen en niet eventjes maar bijna 5 minuten lang. Daarna nam Mustapha gewoon een hele peper in zijn mond, hij vond het wel heet, maar het deed hem verder weinig. Na al dat eten zijn we naar Lamin Lodge gelopen. Dit is een grote houten hut, gebouwd aan de rivier de Gambia. Het was echt een gammel gebouw dat van alle kanten kraakte, maar het zag er mooi uit zo aan het water. We hebben er wat gedronken in het restaurant. Toen we aan tafel zaten zagen we opeens een aapje lopen! Heel leuk, dus Lisanne ging meteen een foto maken. Maar niet veel later stond de aap zelfs op onze tafel! Hij pakte ons drankje, gooide hem om op de tafel en begon te drinken. Slim, maar ook wel brutaal haha. De aap kwam op een gegeven moment wel heel dichtbij en liet z’n scherpe tanden zien! Lisanne vond de aap toen wat minder leuk en werd een beetje bang, Mustapha moest er maar om lachen. We liepen terug door de brandende zon en eenmaal terug kregen we nóg meer eten! We zaten aan het einde van de dag zo vol dat we de rest van de week niks meer hoeven te eten.

Ondanks dat we vrijdag genoeg hadden gegeten voor een week gingen we zaterdag Oumie assisteren bij het maken van echte Gambiaanse gerechten. Weer drie andere gerechten dan vorige week. Een van deze gerechten was Bullits. Dit zijn balletjes gemaakt van gemalen vis met knoflook, pepers, pindasaus en andere kruiden die gefrituurd worden. Het was super lekker! Net bitterballen, maar dan anders. Elles heeft het recept op geschreven en we hopen dat we het straks in Nederland ook kunnen maken (als we alle ingrediënten kunnen vinden) zodat jullie ze ook kunnen proeven.

Zondag hebben we eerst rustig aan gedaan. ’s Middags haalde Sankung ons op om naar het strand te gaan. Eerst had hij nog een vergadering van een soort projectgroep dat zich inzet voor een betere leefomgeving in het dorp Kaur (geboorteplaats van Sankung). Het is allemaal net opgestart en gaat nog lekker chaotisch. Na de vergadering zijn we dan eindelijk na het strand gegaan. We hebben eerst heerlijk gevolleybald, of Sankung en Elles hebben gevolleybald en Lisanne heeft geprobeerd de bal terug te gooien :) . Daarna hebben we nog een heerlijke frisse duik genomen. Het was een relaxte dag, die werd afgesloten met een goeie kop koffie. Wel een beetje raar om zo Pasen te vieren, het paasvuur werd wel gemist!

Maandag werd Lisanne verkouden… En dat bij diewarme temperaturen. Op stage hadden de dokters een vrije dag (paasmaandag). Wij waren erg benieuwd wat er dan gebeurd op de afdeling. Nou, niet zo veel. Eigenlijk komt het erop neer dat de medicijnen gedeeld worden en dat de spoedgevallen even doorgegeven worden aan de arts. Na stage gingen we naar Sankung. Zijn oudste dochtertje Aminata is woensdag jarig en dat werd vandaag gevierd. Er waren héél veel kinderen. We hebben eerst Ebe gegeten. Een gerecht met krab en heel veel pittige kruiden. Ebe wordt hier gezien als een lekkernij en we vonden het ook best lekker! Daarna gingen we naar buiten bij de kinderen zitten. Er werd een prachtige roze taart aangesneden en die werd natuurlijk met de hand opgegeten. Er werd Happy Birthday gezongen en Lang zal ze leven! De andere twee Nederlandse studenten hebben dit liedje geleerd aan de kinderen van Sankung en ze kennen het nog steeds. Heel leuk om te zingen met zo veel Gambiaanse kinderen. We hebben de andere kinderen ook Papegaaitje leef je nog geleerd. Dit vonden ze echt geweldig en ze kunnen het al aardig meezingen!

Dinsdag was het dan tijd voor onze alle eerste live voetbalwedstrijd!! Gambia moest spelen tegen Mauritanië. Zelfs wij als slechte voetbalfans konden zien dat het geen top teams waren, maar dat mocht de pret niet derven! Wat een sfeer hing er! Jammer genoeg werd het 0-0 en werden de Gambiaanse supporters aan het eind een beetje boos en gingen ze met sinaasappels gooien. We hebben in ieder geval weer genoeg mee gemaakt deze week, dingen om nooit te vergeten! En we kijken erg uit naar het vervolg van onze reis in Gambia!

Heel veel liefs en groetjes,
Elles en Lisanne.

Ps. Foto’s van onze Afrikaanse jurken volgen nog ;)